Schiphol gaat onderhoudsachterstanden inhalen en de luchthaven verbeteren, vernieuwen en verduurzamen. Dat is noodzakelijk om de kwaliteit te waarborgen die Schiphol wil bieden aan medewerkers, reizigers en luchtvaartmaatschappijen. Belangrijke delen van de luchthaveninfrastructuur, waaronder de C-pier, de bagagekelder, klimaatsystemen, looppaden, vliegtuigopstelplaatsen en taxibanen, zijn toe aan groot onderhoud of moeten vervangen worden.
Assets met goede conditie en goede prestaties zijn het fundament van de kwaliteit die Schiphol wil bieden aan reizigers en luchtvaartmaatschappijen. Op de luchthaven wordt er daarom dag en nacht veel onderhoud verricht, zodat de luchthavenvoorzieningen hoge operationele prestaties blijven leveren. Ondanks die inspanningen, hebben we achterstanden in het vervangen en vernieuwen van onze assets. Daarom is investeren nu noodzakelijk. Daarover lees je meer in dit bericht.
De onderhoudsachterstanden zijn een belangrijk verbeterpunt op de luchthaven. Om inzichten te krijgen in het ontstaan van de onderhoudsachterstanden, heeft Schiphol de Stichting Crisislab gevraagd om uitgebreid onderzoek daarnaar te doen. Met als doel om te begrijpen hoe het zover heeft kunnen komen, wat we daarvan kunnen leren en wat we (extra) moeten doen om dit in de toekomst te voorkomen. In het onderzoek zijn projecten onderzocht waar er sprake is van onderhoudsachterstanden, waaronder de C-pier en het bagagesysteem.
Het onderzoek bevestigt het beeld dat een focus op groei en kosten de belangrijkste oorzaak was van het ontstaan van de onderhoudsachterstanden, en dat er te weinig focus was op Schiphol als infrastructuurbedrijf. Zo was er te weinig managementaandacht voor het beheer en onderhoud van bestaande assets op de luchthaven. Daarnaast worden zes andere oorzaken benoemd:
Er was geen vastgezette lange termijn vervangingsonderhoudsplanning.
Onderhoud was ondergeschikt aan andere doelstellingen.
Projecten werden groter qua omvang, wat zorgde voor uitstel.
Projecten moesten voldoen aan wet- en regelgeving.
De samenwerkingsovereenkomst met onderhoudspartners was niet geschikt.
Het toerekeningssysteem van investeringen en onderhoudskosten heeft onderhoudsvervanging niet standaard opgenomen in de verrekening.
Schiphol onderschrijft de conclusies uit het onderzoek. Schiphol is primair een infrastructuurbedrijf en moet zich ook als zodanig organiseren. Dat vraagt om een fundamenteel andere aanpak om de (vervangings)onderhoudsachterstanden weg te werken. Dat sluit aan bij de beweging die Schiphol al heeft ingezet en het onderzoek benadrukt de urgentie daarvan. Schiphol neemt de aanbevelingen uit het onderzoek dan ook ter harte. Het vraagt om aanpak op de korte, middellange en langere termijn:
Korte termijn. De eerste paar jaar zetten we alle middelen in om de luchthavenvoorzieningen te onderhouden/vervangen, zodat ze hoge operationele prestaties blijven leveren. Schiphol investeert de komende drie jaar 3 miljard euro om de noodzakelijke inhaalslag te maken. In opvolging op het onderzoek is Schiphol gestart met een groot veranderprogramma ‘Building Schiphol Infrastructure’. De infrastructuur op Schiphol is onderdeel van de negen prioriteiten van Schiphol en daar is voortdurend aandacht voor binnen het Executive Team.
Middellange termijn. Voor de periode daarna moeten we zorgen voor duidelijke prioriteiten en planning, budget en contracten. Schiphol en de onderhoudspartners moeten zich vervolgens aan die onderhoudsplanning en afspraken houden, om verdere achterstand te voorkomen.
Langere termijn. Voor de langere termijn en het grotere vervangingsonderhoud is er schuifruimte nodig. Een concreet voorbeeld is de nieuwe bagagekelder, die na ingebruikname het mogelijk maakt om het huidige bagagesysteem te vervangen en vernieuwen.