Als Rogier Houwen (1992) door de drassige Hollandse weilanden loopt, beeldt hij zich soms in dat hij over de zeebodem beweegt. Dat gevoel wilde hij vangen in dit werk. ‘Vroeg in de ochtend als er nog nevel hangt, vervaagt de horizon en lijken de grond en de lucht in elkaar over te lopen. Als ik dan door dit landschap wandel, vind ik de gedachte dat ik me onder zeeniveau bevind fascinerend.’
Houwen wil onze ogen openen voor wat schuilgaat achter het zichtbare. De vervaagde horizon staat symbool voor de aardse en de kosmische wereld die in elkaar overlopen. ‘De horizon lijkt die werelden van elkaar te scheiden. Maar waar ligt die grens?’
Hij combineert zijn serene natuurfoto’s met experimentele technieken. Voor Sea Level fotografeerde Houwen de zee, en bootste het water na met blauw aquarelpapier waarvan de vezels van dichtbij op golven lijken. Hij printte de foto’s vervolgens over elkaar heen, waardoor het dromerige effect van een vervaagde horizon ontstaat.
‘Via mijn werk wil ik de ervaring overbrengen van één zijn met onze omgeving. Want als dat lukt gaan we, geloof ik, ook beter voor onze omgeving zorgen. Ook hoop ik dat de reizigers in het werk kunnen opgaan en ontspanning vinden in de zintuiglijke waarneming en de meditatieve werking ervan.’
Rogier Houwen studeerde fotografie aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en woont in Amsterdam. Zijn werk was eerder te zien in verschillende galeries en kunstbeurzen binnen en buiten Europa.