In deze minimalistische, komische film verbeeldt filmregisseur en kunstenaar Noël Loozen (1983) de strijd tussen mens en natuur. Loozen zit op een fiets op een typisch Nederlandse dijk en probeert vooruit te komen, maar wordt steeds teruggeblazen door de sterke wind.
Loozen maakt graag kleine verhalen over de klunzigheid van het dagelijks leven. Hij geeft zijn verhalen een onverwachte diepgang door ze onder een vergrootglas te leggen. Dit videowerk is een metafoor voor het leven, waarin we soms het gevoel hebben geen vooruitgang te boeken, en altijd maar gefocust zijn op onze bestemming.
‘In een wereld die constant in beweging is, laat dit werk je even stilstaan bij de vraag of vooruitgang altijd noodzakelijk of zelfs haalbaar is.’ Het werk vormt een ironische dialoog met de reizigers op Schiphol die haast hebben om op tijd bij hun gate te komen. Met de video wil Loozen laten zien dat het leven een eindeloze reis is waarin we altijd blijven leren.
Hij voegde bewust twee schapen toe die rustig grazen langs de dijk, en zich niets aantrekken van zijn eindeloze worsteling. ‘De schapen vormen een kalm, stil contrast met de beweging van de wind en mijn eigen zoektocht. Alles kwam samen in een eenvoudig, krachtig beeld waarin natuur en mens elkaar aanvullen.’
Noël Loozen studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, waarna hij zijn master behaalde aan de filmacademie. Zijn films en kunstwerken vertellen verhalen vol subtiele ironie en visuele eenvoud.