Dit werk toont videobeelden van het Nederlandse landschap, die door Heleen Blanken (1980) digitaal zijn bewerkt en gemanipuleerd. Ze wil hiermee een fictieve omgeving laten zien die zowel vertrouwd als vervreemdend aanvoelt.
Blanken onderzoekt hoe onze beleving van de natuur verandert doordat we die steeds vaker via schermen waarnemen in plaats van in het echt. Hoe natuurlijk voelen haar digitaal gecreëerde landschappen? Kan technologie de schoonheid en impact van de natuur benaderen?
Voor Blanken staat de wisselwerking tussen mens en natuur centraal. Ze hoopt met haar werk een zintuiglijke ervaring op te roepen en de toeschouwer laten reflecteren op de visuele maakbaarheid van ons bestaan.
‘De natuur kan bestaan zonder ons. Ze heeft haar eigen regels van orde en wanorde. Het is beangstigend en prachtig tegelijkertijd. Dat vind ik fascinerend.’
De inspiratie voor dit werk was het karakteristieke Nederlandse licht dat veel kunstenaars door de jaren heen hebben geschilderd. Blanken verkende met behulp van software nieuwe manieren om dit licht te dramatiseren en de bewegingen in het landschap te vergroten. Echte videobeelden van het landschap zijn daarin gecombineerd met een kunstmatige tweede laag.
Heleen Blanken studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, woont in Amsterdam en werkt vanuit haar studio in Zaandam. Als multidisciplinair kunstenaar maakt ze audiovisuele installaties, sculpturen en kinetische werken. Haar werk was eerder te zien in onder meer het Nxt Museum, het Stedelijk Museum Amsterdam en het Stedelijk Museum Schiedam.