Dit kunstwerk is van beeldend en grafisch kunstenaar Farida Sedoc (1980). ‘Om iets te maken waar zowel ikzelf als toeschouwers kalm van worden, greep ik terug op mijn connectie met textiel: het zitten achter een naaimachine en het aan elkaar naaien van stoffen geeft mij veel rust.’
De verschillende lagen in deze textielcollage communiceren met elkaar. Het kleurrijke patchwork bestaat uit herhalende patronen die samen een krachtig beeld vormen. ‘Ik wilde het gevoel overbrengen dat je het werk kan aanraken en er dichtbij kan komen. Door ver in te zoomen wilde ik de tactiliteit zo groot mogelijk maken.'
Ook is het patchwork geïnspireerd op het gemeenschapsleven. De aan elkaar genaaide stukjes oude stof staan symbool voor zorg en verbinding, en verwijzen naar hoe nieuwe generaties voortbouwen op de erfenis van het verleden.
Als interdisciplinair kunstenaar creëert Sedoc onder andere zeefdrukken, posters en t-shirts. In haar werk onderzoekt ze hoe mensen en omstandigheden elkaar continu beïnvloeden – met als terugkerende thema’s de uitwisseling van goederen, geld, kennis en cultuur.
Farida Sedoc groeide op in Amsterdam en studeerde aan het Sandberg Instituut. Haar werk is onder andere te zien geweest in het Stedelijk Museum Amsterdam.